Dromen van lopen tussen de oliesjeiks
Frouwkje Herder (60) en Neel van Mourik (59) uit Ravenswoud liepen samen al 298 marathons uit. Op Hawaï gaan zij op 9 december voor de 300. ‘Dit wordt een hele bijzondere.’
Het was voor het echtpaar best goed uitkienen de afgelopen maanden. ‘We moesten er beiden voor zorgen dat we genoeg liepen om de driehonderdste op Hawaï te lopen.’ Herder liep sinds 1995 199 en Van Mourik sinds 2008 99. Elk jaar tien. ‘Ik moest het afgelopen half jaar even wat meer lopen en Frouwkje moest zich een beetje inhouden’, zegt Van Mourik. ‘Mijn allereerste was in Athene.’
Veel plaatsen
Samen met haar echtgenote, die al de nodige ervaring had, vertrok ze naar de hoofdstad van Griekenland. Ze plakten er een stedentrip aan vast. ‘Dat doen wij eigenlijk altijd. Daar selecteren we de steden een beetje op. We zijn al op veel plaatsen geweest’, laat Herder weten.
Curaçao, Rusland, Rotterdam, Marakech, New York, waar liepen ze niet? Het echtpaar uit Ravenswoud reisde door bijna alle werelddelen om marathons af te leggen, een bijzondere hobby. En duur? De dames laten weten: ‘Als je zelf alles uitzoekt en regelt, valt het best mee. Dat is een sport op zich’, zegt Van Mourik met een knipoog.
Genieten
Ze wil tijdens de marathon onderweg vooral veel genieten, dus loopt ze de tocht op haar gemak. ‘Ik kijk graag om me heen en je komt op die manier op plekjes waar je normaal als toerist niet komt.’ Herder loopt iets sneller en legt de 42 kilometer en 195 meter meestal in vier en een half uur af. ‘Ik heb de marathon door het Drents-Friese Wold dus ook al verschillende keren afgelegd’, zegt Herder. Terwijl Van Mourik overal ter wereld al voetstappen heeft liggen, deed ze nog nooit mee in het nabij gelegen bos. ‘De tijddruk is mij wat te hoog. Ik wil mezelf niet forceren.’
Geen limiet
Het stel vertrok gisteren naar Honolulu en verblijft er tien dagen. ‘Het is er 26 graden. Een ideale temperatuur om te lopen. Het is de op drie na populairste van de Verenigde Staten, dus we zullen het parcours delen met zo’n 40.000 anderen. En’, gaat Van Mourik verder, ‘er is geen limiet. We maken ons dus geen zorgen dat we de 300 marathons niet halen.’ Van Mourik en Herder starten op Hawaï met de startnummers 100 en 200. Daarnaast gaat het stel op zoek naar wat cultuur, zoals de Hulagirls. Herder: ‘Ik ben best benieuwd hoe dat er in het echt uitziet.’
Raggaemarathon
De Invictus-leden genieten van de gevarieerde landen. ‘Ik vond Liechtenstein fantastisch mooi. Het was een soort natuurmarathon in de bergen. Daar heb ik enorm van genoten’, vertelt Van Mourik. Naast de steden- en natuurmarathons probeert het stel vaak nieuwe dingen. Zo belandden zij een aantal jaar geleden op Jamaica voor een reggaemarathon. ‘Er stonden allerlei muzikanten langs de trail.’ Een biermarathon: waarbij bij elke verzorgingspost een Belgisch biertje voor de hardloopsters klaarstond. En een strandmarathon. ‘Die was erg zwaar, maar nieuw, dus leuk’, zegt Herder. ‘Je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat.’ Van Mourik: ‘Zelf zou ik nog wel eens naar Dubai willen voor een marathon. Niet specifiek om de marathon, maar om de stad te bekijken. Het is weer een hele andere wereld, zo lopen tussen de oliesjeiks.’
Ideale trainingslocatie
De sportievelingen wonen aan de Compagnonsbossen in Ravenswoud, een ideale trainingslocatie. Maar ze lopen ook regelmatig in het Drents-Friese Wold of door het Fochteloërveen. ‘Het stikt hier van de mooie trainingsmogelijkheden en met Invictus lopen we in de winter rondes door Oosterwolde’, gaat Herder verder. Ook schuwen de twee andere sportieve activiteiten niet. Herder en Van Mourik liepen samen al 23 keer de Nijmeegse Vierdaagse. De zwaardere variant welteverstaan, en: met twee vingers in de neus.
Van Mourik begon een kwart eeuw geleden met hardlopen. ‘Ik wilde wat in beweging blijven. Daarom liep ik in Groningen, mijn toenmalige woonplaats, regelmatig een ronde om het Noorderplantsoen. Al snel werden dat er twee en daarna een keer de 4Mijl van Groningen.’
Ze had er aardigheid in en breidde de afstanden steeds verder uit. Tien jaar geleden liep ze haar eerste marathon. Herder deed het in haar beginjaren voornamelijk om de snelheden en om sportief bezig te zijn. Ze werkt op het kantoor bij het Waterschap. ‘Een binnenbaan. Dat haal ik met deze hobby wel weer in’, zegt ze.
Andere schoenen
Hoe houden de dames het allemaal vol? ‘Wij lopen elke keer op andere schoenen. Ik heb de keuze uit zes paar. Zo vormen mijn voeten niet naar de schoen en voorkom ik blessures’, zegt Herder.
Als de 300 gehaald is, gaan de vrouwen in februari van start in Roden voor nummer 301 en 302. ‘Ik denk dat we het aantal marathons per jaar wat afbouwen, maar we gaan lekker door zolang het gaat.’