PETRA MULDER GENIET VAN CANICROSS
‘Zo mooi om met een hond in de natuur bezig te zijn’
‘Ik was klaar met een aantal opleidingen. Ik wilde vervolgens iets ondernemen met honden’, vertelt Mulder (45). ‘Ik las over canicross en een bekende hield zich er toen mee bezig. Inmiddels heb ik mijn eigen bedrijf, dat zich bezighoudt met trainingen en workshops rond canicross.’ Canicross is hardlopen in de natuur met een aangelijnde hond. Baas en hond leggen samen zo snel mogelijk een parcours over onverharde paden af.
Mulder organiseerde zondag voor de tweede keer een canicross door het Drents-Friese Wold in Appelscha. Ondanks het voorspelde slechte weer kijkt Mulder met een goed gevoel terug op de wedstrijd. ‘In het bos hadden we weinig last van de wind en pas op het einde begon het te regenen. Canicrossers zijn gelukkig wel wat gewend en ze houden wel van een beetje modder en nattigheid. Dat geldt ook voor de honden. Wel heb ik een bruggetje uit het parcours gehaald, omdat die spekglad was geworden. Dat was te gevaarlijk, voor zowel atleet als voor de hond.’ De crossers moesten daardoor over het open veld bij de spartelvijver, met een stevig tegenwindje tot gevolg.
Routepijltje gedraaid
Enkele van de 25 deelnemers werden de verkeerde kant opgestuurd. Een lolbroek vond het nodig een lintje te verwijderen en een routepijltje een kwart slag te draaien. Daardoor hadden atleten een paar honderd meter meer op hun klokje staan. ‘Gelukkig hadden ze het snel door dat er iets niet klopte’, vertelt Mulder. ‘Ik had bij de briefing vooraf gezegd dat er drie hekken moesten worden gepasseerd en dat deze zouden worden geopend. Bij een van de hekken was echter niemand aanwezig om deze open te doen. Toen viel het kwartje. Je hoort helaas vaker dat onverlaten aan de routepijlen zitten. Gelukkig waren er alleen maar positieve reacties op de cross. Deelnemers vonden het een leuke loop door een mooie omgeving.’
Als het aan Mulder ligt, krijgen haar canicross een vervolg. ‘Dan ga ik wel eerst met Staatsbosbeheer om tafel. We mogen niet overal langs. We respecteren de natuur. Voorafgaand aan de cross leg ik Staatsbosbeheer de route voor. Ik hoop de volgende keer dat we meer heuveltjes op kunnen nemen in het parcours. Het liefst zou ik ook op andere locaties dergelijke crossen houden, zoals in Diever.’
Teleurstellen
De meeste deelnemers kwamen zondag uit de omgeving van Appelscha, maar ook enkelen kwamen van verder weg, zoals Egon Meuleman, de winnaar bij de mannen. Hij kwam speciaal uit Uden om aan de canicross mee te doen. De winnares bij de vrouwen was Nataschja Hettelder uit Visvliet. Dat canicross steeds populairder wordt, blijkt wel aan het aantal aanmeldingen dat Mulder binnenkreeg. ‘Er waren 25 atleten en ik heb ook enkele inschrijvers teleur moeten stellen. Als Staatsbosbeheer er mee instemt, kunnen we omhoog naar dertig deelnemers. Dat is ook wel het maximum, want ik wil het graag kleinschalig houden. Ik doe het echt voor de lol.’
Samenwerken
Steeds vaker staat een canicrosswedstrijden op het programma. Ze maken onderdeel uit van een competitie, die door Mulder is opgezet. Ze houdt de uitslagen en het tussenklassement bij. De Oosterwoldse was eerder actief als hardloopster, maar de canicross heeft haar inmiddels in de greep. ‘Het is zo mooi om met je hond bezig te zijn in de natuur. Het elkaar helpen, de hond coachen, lekker lopen in het bos. Als hardloopster voel je snel je eigen vermoeidheid. Bij de canicross is dat een stuk minder. Je moet heel goed samenwerken en de concentratie goed vasthouden.’
Elastische lijn
Mulder traint twee of drie keer per week om een team te worden met de hond. Ze leert de viervoeter commando’s, hoe aan het touw te trekken en hoe de hond moet stoppen. De atleet heeft een heupgordel om en de hond een sportuig. Hiertussen zit een elastische lijn. ‘De loper bepaalt de snelheid’, zegt Mulder. ‘Je stuurt de hond zo aan dat die de snelheid goed aankan. Als je te snel start, is de hond na twee van de vijf kilomter al doodop. Je moet het rustig opbouwen.’
Mentaal uitdagen
Sinds anderhalf jaar traint Mulder met haar bedrijf Active Dog Training atleten en honden. Ze geeft workshops en fitnesstrainingen. Maar niet alleen het fysieke aspect is belangrijk. Mulder: ‘Ik wil honden ook mentaal uitdagen, ze moe in hun hoofd maken. Ik laat ze speuren, zodat de hersenen aan het werk moeten.’
Korfbal
Naast de canicross is Mulder al jarenlang sterkhouder van het eerste kofrbalteam van DIO Oosterwolde. Waar het met de canicross voor de wind gaan, wil het bij de korfballers dit zaalseizoen nog niet vlotten. DIO staat puntloos onderaan. ‘Er zijn wat poppetjes weggegaan en dan krijg je het moeilijk’, legt ze uit. ‘Maar we houden de moed er in en proberen zeker nog minimaal een wedstrijd te winnen.’ Mulder hoeft de keuze tussen canicross en korfbal niet te maken. ‘Ik kan de workshops zelf inplannen. Ik geef het korfbal er niet voor op. Daarvoor is het nog te leuk.’
Mulder loopt als canicrosser òf met een Amerikaanse Stafford òf met een van haar twee Catahoula’s (Amerikaanse jachthond). Deze honden zijn qua lichaamsbouw geschikt voor een canicross.
Mulder meent dat niet alle hondenrassen aan de sport mee kunnen doen. ‘Honden met een platte snuit krijgen moeite met ademen tijdens een cross. Ook voor zware honden, honden met een lange rug of met korte pootjes zijn volgens mij niet geschikt voor de canicross, maar daar zijn de meningen over verdeeld. Je moet goed kijken naar de fysieke gesteldheid van de hond. Het is wel maatwerk. Het is niet van ‘knoop je hond vast aan de lijn en gaan.’